Untukmu... Sepedahku

photo diambil saat menembus batas ruang tinggi
dari Rancakole ke Cibeureum Pangalengan, Kab. Bandung (19-02-2014)

Dina welasan taun, anjeun geus jadi batur kuring nu pang satiana. 

Peuting nu sepi jempling, poek mongkleng tur tiis nu matak tiris, kitu deui wanci beurang tengah poe nu panas mentrang, taya carita dina diri anjeun pikeun baha kana pangajak kula. 

Anapon mangsana hujan turun, can kabejakeun jadi alesan piken anjeun embung nganteurkeun. 

Mang pirang-pirang tujuan nu ku kuring dipiharep geus anjeun tedunan nepi ka kalakonan. 

Loba carita nu baheula geus jadi lalakon hirup urang duaan. 

Kasedih tur kapeurih, kasenang jeung kabagjaan, estu kasaksian jeung karandapan ku anjeun jeung urang. 

Sanajan awak hidep geus rempo, taya ajen sakur nu nempo, pikeun kula mah anjeun gede pisan jasana.

Hampura kuring can bisa mapaesan rasa tumarima ieu kukahadean nusatara. 

 Kahatur ka #SiMeongCongkok sapedah kolot